شیخ اخلاق
منبع: روزنامه ایران
کد خبر: 35735تاریخ: 1393/8/7 00:00
دکتر حسن بشیر
رئیس سابق دانشکده فرهنگ وارتباطات دانشگاه امام صادق (ع)
حضرت آیتالله مهدوی کنی، بیش از آنکه یک شخصیت سیاسی باشد، یک شخصیت فرهنگی و اخلاقی است. معظم له تجسم اخلاق بود. اخلاق فضیلت محور که اخلاق ناب اسلامی است در شخصیت وی تجسم یافته بود و بههمین دلیل این توفیق را پیدا کرد که در تاریخ معاصر یکی از مؤثرترین شخصیتهایی باشد که جامعه ساز، فرهنگ ساز و انسان ساز است. اینجانب از همان آغاز انقلاب اسلامی در مجالس سخنرانی معظم له شرکت میکردم، بویژه زمانی که در زمین وسیع ساخته نشده تقاطع خیابانهای ولیعصر و طالقانی، مراسم شب قدر برگزار میشد و چه شبهای معنوی بودند. آن زمان نمیدانستم که روزی در خدمت ایشان و دانشگاهی که بنیانگذاری کرده بودند، مشغول انجام وظیفه خواهم شد. از همان آغاز، به عظمت روحی و اخلاقی این شخصیت بزرگوار پیبردم و این آشنایی نزدیک هشت سال بهطول انجامید.
اخلاق بلند و حسنه ایشان نه تنها در ارتباط با افراد مختلف تجلی مییافت، بلکه در سایر زمینههای مدیریتی، سیاسی و اجتماعی نیز بهخوبی دیده میشد. در زمانی که افتخار این را داشتم که سه سال به عنوان رئیس دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات خدمت نمایم، هیچگاه در اخلاق مدیریتی ایشان نکتهای که حاکی از سلطه و بزرگ بینی و امثالهم باشد را نه تنها ندیدم، بلکه تواضع، مهربانی، محبت، مشورت و پذیرش دیدگاههای متفاوت نشان از مدیریت اخلاقی وی داشت که در همه اعمال و رفتار معظم له تجلی مییافت.
در فعالیتهای سیاسی و اجتماعی ایشان، «اخلاق»، محور بود. هیچگاه اخلاق را به خاطر منافع و گرایشهای سیاسی زیرپا نمیگذاشتند و دانشگاه امام صادق(ع) که میتوانست به یک قطب سیاسی تبدیل شود، به دلیل همین خصلت اخلاقی، هیچ وقت بجز یک پایگاه علمی و دانشگاهی رنگ دیگری بهخود نگرفت. در جلساتی که گاه بهگاه در خدمت ایشان میرفتم، این ویژگی را بهخوبی در رفتار ایشان میدیدم، رفتاری که حاکی از بزرگی و فراتر از مقامهای دنیوی بود. در حقیقت، این روح بزرگ ایشان بود که به این مقامها و پستها معنویت و بزرگی میداد، چه در حوزه علم، چه در حوزه سیاست و چه در حوزه مسئولیتهای اجرایی. خداوند متعال این شخصیت الهی، روحانی عالیقدر و پدر معنوی را با پیامبر اکرم(ص)، ائمه اطهار (علیهم السلام) و همه صالحان محشور گرداند و در روز قیامت شفیع ما قرار دهد.