گریه استاد در سوگ دانشجو

گریه استاد در سوگ دانشجو 

 

امروز عصر (14/2/89) در مجلس ختم دانشجوی مرحوم آقای محمد حسین عظیمی در مسجد دانشگاه امام صادق (ع) غوغائی بود. استادان و دوستان نزدیک حسین همگی در سوگ محمد حسین محزون بودند. اما زیباترین صحنه ای که در این میان شاهد آن بودیم و انعکاسی از احساس صادقانه و شفاف و بی ریای یک استاد بود، گریه دکتر آشنا، استاد دانشکده و دوست همه دانشجویان و همکاران بود. وی که به نمایندگی از طرف اعضای هیئت علمی دانشکده، پشت تریبون برای اعطای مدرک افتخاری فارغ التحصیلی کارشناسی ارشد به این جوان عزیز و ناکام رفته بود، از همان آغاز پر از درد و احساس و لبریز از محبت و صفا بود که همه آنچه در این میانه داشت در طبق اخلاص گذاشت و بی ریا اشک ریخت. این اشک ها، بزرگترین نشانه صداقت یک فرد، آنهم در مقام استاد، برای دانشجوی خود که به مثابه فرزند وی است. در اینجا دیگر هیچ اما و اگری نمی ماند که رابطه عمیق و صمیمانه استاد و دانشجو را مورد تردید قرار دهد. زمانه، بهترین شاهدی است که در لحظات حساس و به یاد ماندنی واقعیت هایی را بازنمائی می کند که در لابلای لایه های قلب سالها نهان بوده اند و در لحظه حضور خود را نمایان می سازند. این واقعیت بزرگترین حقیقتی است که انکار پذیر نمی باشد. شفاف همچون لطافت یک احساس، روشن همچون ایمان یک مومن، عمیق همچون دوستی یک مرید، و به یاد ماندنی همچون ندای یک وجدان است. و آشنا، آشناتر از همه، همه این واقعیت را در تمامیت آن به نمایان گذاشت. این واقعیت جلوه ای بود از لحظه های حضور قلبی و روحانی همه استادان و دانشجویان که در جلوه هایی آشنا، با همه حاضران آن مجلس پیوند خود را مستحکم کرد و با روح و روان آنها آشناتر ساخت. خداوند رحمت کند محمد حسین را که این آشنائی را در همه ما جوانه زد، نه اینکه نبود، اما ظهور آن را محقق ساخت.

حسن بشیر

14/2/1389

برای حسین عظیمی، دوستی که پروازش همراه با دهه فاطمیه بود

برای حسین عظیمی، دوستی که پروازش همراه با دهه فاطمیه بود

 

همزمان با دهه فاطمیه، دوست عزیزی را از دست دایدم که یکی از دانشجویان خوب دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق (علیه السلام) بود. تقارن پرواز این دوست عزیز با ایام فاطمیه، نشان از حسن عاقبت و صفای روحی وی حکایت می کند. وی دانشجویی ساعی، پر تلاش و خوش فکر بود که در آخرین درسی که در ترم گذشته با من داشت، مانند همه ترم های گذشته، علیرغم همه مشکلات جسمی و روحی، اما خوش درخشید و تحقیقات خوبی را ارائه نمود. این نشان از همت بالا و اعتقاد عمیق وی به آموزش و کسب علم داشت. پرواز این دوست عزیز و دانشجوی خوب را به خانوداه محترم وی، استادان دانشکده و دانشجویان و دوستان وی تسلیت می گویم، و امیدوارم که خداوند متعال وی را با حضرت فاطمه (علیها السلام) محشور گرداند.

روحش شاد.

حسن بشیر

9/2/1389

سمینار مجمع جهانی مباحثه درباره جامعه اطلاعاتی

گزارش سمینار مجمع‌ جهانی مباحثه درباره جامعه اطلاعاتی

سمینار بررسی اهمیت مجمع جهانی 2010 مباحثه درباره جامعه اطلاعاتی سه شنبه 31 فروردین 89 از سوی انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی در سالن همایش‌های کتابخانه ملی ایران برگزار شد. (همشهری آنلاین- ۶/۲/۱۳۸۹)

به امید روزی که حداقل تعداد اساتید دعوت شده و حاضر در این گونه سیمنار ها و مباحثه ها به اندازه تعداد دانشجویان شرکت کننده باشد. این کار، کار زیاد سختی نیست. حتما امکان پذیر است. اما نیازمند همتی بلند و سینه ای فراخ دارد که بحمد الله با حضور اساتید برجسته و شایسته که در این عکس دیده می شوند می توان به آینده بیش از گذشته امیدوار بود. 

خلاصه کتاب:‌مفهوم فرهنگ در علوم اجتماعی

خلاصه کتاب:‌مفهوم فرهنگ در علوم اجتماعی

منبع: کوش، دنی (1381) مفهوم فرهنگ در علوم اجتماعی، ترجمه: فریدون وحیدا، تهران:‌ انتشارات سروش.

خلاصه کننده:‌ عبدالمجید طاهری آکردی

دانشجوی کارشناسی ارشد- دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات

دانشگاه امام صادق (ع)

درس: ارتباطات بین الملل و میان فرهنگی- 1387

مدرس: دکتر حسن بشیر

مفهوم فرهنگ جزء جدایی ناپذیر و مفهوم مورد نیاز در علوم اجتماعی است و مرجع پاسخ به همه اختلافات انسانی. امروزه فرهنگ در معنای وسیع آن به الگوهای زندگی و تفکر باز می گردد چرا که کاربرد مفهوم فرهنگ مستقیما به آنچه با معنا سروکار دارد، مربوط می شود.اما مطالعه علمی فرهنگ، تحول تاریخی آن را ایجاب می کند و این تحول تاریخی با تکوین اجتماعی تصور فرهنگ، در ارتباط است. مطالعات فرهنگی که از آمریکا شروع شده اند، به مسائلی از قبیل همبستگی های اجتماعی، اعمال و عادات و ... پرداختند و بحث تلاقی فرهنگ ها را مطرح کردند. بحث استقلال فرهنگی اهمیتی ویژه دارد که با حفظ هویت جمعی بسیار نزدیک است چرا که فرهنگ و هویت دو مفهومی هستند که خواستگاه واحد دارند و لازم و ملزوم یکدیگرند. نکته مهم این است که فرهنگ در تمامی حوزه های جامعه، خود را آمرانه تحمیل نمی کند. فرایند فرهنگ پذیری اجتماعی، فرایندی بی نهایت پیچیده و ناخودآگاه است.

انتشار کتاب گفتارهایی درباره فرهنگ- ارتباطات و توسعه

انتشار کتاب جدید 

گفتارهایی درباره فرهنگ- ارتباطات و توسعه 

گردآوری و ترجمه:‌ حسن بشیر  

 

اطلاعات بیشتر در لینک زیر:

http://mahmoodspace.blogfa.com/post-3726.aspx?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+mahmoodspace+%28mahmoodspace%29

چکیده مقاله مدیریت نوآورانه روابط عمومی الکترونیک

بررسی مدیریت نوآورانه روابط عمومی الکترونیک در  

پنجمین همایش روابط عمومی الکترونیک 

چکیده مقاله: 

http://epr86.blogfa.com/post-778.aspx

پزرگداشت دکتر محمد سلطانیفر

 

پیام ارسالی برای پنجمین همایش بین المللی روابط عمومی الکترونیک (اردیبهشت 1389) برای تجلیل از دکتر محمد سلطانیفر به عنوان: استاد پیشگام روابط عمومی الکترونیک

به نام او که هستی جان از او یافت

در یکی از روزهای خوب خدا، و در همان سالهای اول انقلاب، توفیق حاصل گردید که به بهانه خبرگرفتن از فعالیت ها به ویژه در مورد بیگانگان و پناهندگان در کشور، که در آن زمان توفیق خدمت در این زمینه را داشتم، و درج آنها در روزنامه تهران تایمز با جوانی خوش برخورد، دوست داشتنی، با محبت و پر تحرک و با نشاط برخورد کنم که امروز، همه ی ما وی را به نام دکتر محمد سلطانی فر می شناسیم.

سال ها گذشت و این دوستی بالنده تر و شکوفاتر شد. نشاط کاری ایشان با عمق علمی و زمینه های عملی پیوند خورد و میوه های تازه تر و پر برکت را بر این درخت تناور به بار نشاند.

دکتر سلطانی فر، نه تنها برای همه اساتید، پژوهشگران و دانشجویان سخن های زیادی داشته و دارد، بلکه در صحنه های ارتباطی و فرهنگی نیز با جمع مردم، مردمی که می فهمند و درک می کنند، با آنچه که تا کنون در صحنه های روزنامه نگاری و روابط عمومی داشته، پیوندهای ناگسستنی و قوی ایجاد کرده است.

دوستی وی غنیمتی بزرگ برای همه علاقمندان، و تجلیل از وی فرصتی برای همه قدرشناسان، و انتخاب وی به عنوان استاد پیشگام روابط عمومی الکترونیک، تعبیری گویا از ارزشمند بودن تلاش ها و فعالیت های وی در عرصه های مختلف ارتباطی، فرهنگی و روزنامه نگاری است.

توفیق هر چه بیشتر این دوست قدیمی و همکار گرامی را از خداوند متعال خواستارم.

دکتر حسن بشیر

فروردین ماه 1389

برای قیصرخواه

دانشجو و همکاری که می شناختم. روحش شاد

سرکار خانم قیصرخواه را پیش از آنکه در کلاس ارتباطات بین الملل و میان فرهنگی که در ترم گذشته در دانشکده صدا و سیما (ترم اول -88) داشتم و ایشان دانشجوی این کلاس بود، از رادیو جوان می شناختم. فردی بود که هم در محیط کاری و هم سرکلاس حرف های خوبی برای گفتن داشت. بخوبی درس می خواند و به اصول آموزش مقید. خوش فکر بود و علیرغم آرامش ظاهری نظراتی داشت که قابل تامل بود.

رفتن و عزیمت این همکار و دانشجوی عزیز به دیار باقی، ضایعه ای برای همکاران، دانشجویان و استادانی که وی را می شناختند بود.

روحش شاد و روانش آرام باد.

بنده این مصیبت را به خانواده محترم ایشان، همکاران وی در رادیو جوان، دانشجویان و اساتید محترم دانشکده صدا و سیما تسلیت عرض می کنم.

قیصرخواه متولد اسفند ماه ۱۳۴۶ و تحصیل کرده کارشناسی ارشد مدیریت رسانه بود؛ او پس از سال‌ها تحمل بیماری شامگاه دوم فروردین ماه در بیمارستان لاله تهران، درگذشت. قیصرخواه بیش از ۱۶ سال درحوزه‌های نویسندگی، تهیه‌کنندگی، سردبیری و مدیریت رادیو و رسانه فعالیت کرد. از او برنامه‌های «عصربخیر تهران»، «عصرانه»، «آدینه» ، «سفید، سیاه و خاکستری» در شبکه تهران به یادگار مانده است. او دو سال پیش به شبکه جوان آمد و مسؤولیت گروه جوان و جامعه این شبکه را برعهده گرفت. 

دانشجویان اولین دوره کارشناسی ارشد فرهنگ و ارتباطات با اساتید

از دانشجویان من در دانشکده صدا و سیما-۱۳۸۶