«همه آنها بودی»
باز هم روز شد و یاد تو در دل افتاد
نکند در شب تاریک به یغما بودی
هر چه با دل سخن از غیر تو می گویم من
او سراغ تو رود، بس که فریبا بودی
هر نگاهی که بدون تو نمودم ای دوست
چشم وا کردم و دیدم همه آنها بودی
همه شب محو تماشایم و حیران نگاه
بس که ای ماه تمام آن همه زیبا بودی
می پذیرم که دلم صید تو گردید ولی
تو در این دام، انیس من تنها بودی
*****
حسن بشیر
تهران-دوشنبه- 14/7/93
سلام استاد بزرگوار جناب آقای دکتر بشیر
شعر بسیار زیبایی از حضرتعالی خواندم
کاش می شد قلبها را لینک کرد
کاش می شد اشک را تقسیم کرد
کاش می شد دوستا را راه دور
از طریق قلبها نزدیک کرد
دوست عزیز و گرامی
با سلام و احترام
و تبریک میلاد با سعادت حضرت هادی (ع)
این لطف شما است و گر نه دل نوشته متواضعانه ایست.
بشیر
سلام استاد
آرزوی بهبودی و سلامتی برای شما
فکر کنم بیت "می پذیریم که دلم صید تو گردید ولی" بشود "می پذیرم که دلم صید تو گردید ولی" یا "می پذیریم که دل صید تو گردید ولی" بهتر باشد.
با سلام و احترام و تشکر
عجیب بود. متوجه نبودم. اصلش همان می پذیرم. که مقصود خودم می پذیرم. اشتباه شده است که می پذیریم نوشته شده است. ممنون که متوجهم کردید.
با تشکر
بشیر